Kiedyś ciągle się do kogoś upodabniałam. Znajdywałam sobie osobę, którą stawiałam na piedestale i czyniłam z niej swoje “guru”. Potrzebowałam kogoś, kto powie mi jak żyć, kto powie mi, co myśleć i jak się zachowywać. Bo ja nie wiedziałam. Potrzebowałam mieć jakiś wzór, jakiś punkt … Czytaj dalejNikt Ci nie powie, jak masz żyć…
Krzywdy doznane w dzieciństwie są często tematem tabu ponieważ większość osób uważa, że zwyczajnie nie ma prawa czuć smutku, żalu czy gniewu do rodziców. Wielu z nas ma w sobie zakodowane głęboko poczucie winy, które uruchamia się za każdym razem kiedy pomyślimy coś złego o … Czytaj dalejO krzywdach dzieciństwa i ZŁOŚCI na rodziców
Chcę dzisiaj opisać jedną z moich największych traum. Przyszło dzisiaj do mnie znajome uczucie zniewolenia, buntu i bezsilności i zaprowadziło mnie prosto tam. Znam to miejsce, pracowałam z nim już wiele razy, ale czuję, że potrzebuję dopełnić ten proces poprzez opisanie tego tutaj. To mój … Czytaj dalejZAMKNIĘTY POKÓJ – moja trauma
Przez większość swojego życia, czułam przewlekły smutek, niechęć, zrezygnowanie, pustkę. Myślałam, że jestem dziwna. Wydawało mi się, że jestem gorsza od innych. Bałam się, że zawsze będę sama. Bałam się, że sobie nie poradzę w życiu. Wydawało mi się, że nikt mnie nie rozumie. Czułam, … Czytaj dalejOdzyskałam siebie – o magii wewnętrznego dziecka
Trzymałam to w sobie przez lata. Unikałam zajrzenia w te krzywdy bo bałam się, że mnie rozniosą, zniszczą od środka. Wspomnienie tego bólu i krzywdy było nie do zniesienia. Jednak teraz już czas powiedzieć na głos to, co trzymałam. Chętnie podałabym tutaj imię, nazwisko i … Czytaj dalejLIST.
Nosiłam to w sobie przez większosć swojego życia. Ogromny żal i złość do mojej mamy. Ona się zmieniła. Dzisiaj jest inną kobietą. Dzisiaj mamy nową, szczerą i prawdziwą relację, nad którą wciąż pracujemy. Dzisiaj moja mama bierze odpowiedzialność za siebie. Ona wie, jak było i … Czytaj dalejMatczyna rana
Dotknij swojego serca. Połóż rękę na sercu i poczuj jego rytm. Tak, ono tam jest. Tak, teoretycznie miałam serce, ale w praktyce to już inna bajka. Moje serce zostało roztrzaskane na miliony małych części, przez ludzi, którzy powinni byli go strzec. Przez moich rodziców. Wtedy, … Czytaj dalejSerce małej dziewczynki
Wciąż do Ciebie przychodzę, jak taka mała dziewczynka z dziurą w sercu, z nadzieję że zapełnisz mi choć trochę ten głód miłości, ale to nigdy się nie dzieje. Stoję przez tobą, mamo – mała, zlękniona dziewczynka, która czegoś potrzebuje. Potrzebuje uwagi, miłości, poczucia bycia ważną…Ale … Czytaj dalejPotrzebo-spełniacz
Zostawiasz swoje dziecko same. Bez wyjaśnienia, bez pożegnania. Zostawiasz je samo sobie i nie martwisz się tym, jako ono to zrozumie, jak ono to odbierze, co ono będzie czuło. I cała ta wina, całe to niezrozumienie zostaje z nim. I tworzy się w nim tak … Czytaj dalejRozdarcie
Uff…Wiele się u mnie działo. Nie jest łatwo wracać po przerwie, tym bardziej, że czuje się jakbym dopiero co zaczęła sie budzić na wiosnę z mojego zimowego snu. Przychodzę dzisiaj z bardzo osobistym wpisem. Chce się podzielić w Wami procesem, który przechodzę. Pisanie od zawsze … Czytaj dalejBól odrzucenia