EDIT: Ten list był cześcią mojego procesu odreagowywania i uzdrawiania traumy. Jest surowy, żywy, intensywny, pełen emocji. Wyrzuciłam z siebie to, czego niegdyś nie mogłam. Dzięki temu – ruszyłam naprzód. Już nie niosę w sobie tych emocji. Znalazłam w sobie emaptię i zrozumienie + wybaczenie. Dla siebie samej i dla przyjaciółki z listu. Tak naprawdę my obie byłyśmy straumatyzowane, choć…
