Jak często celebrujesz siebie samego? To kim jesteś. To jaki jesteś. Swoje osiągnięcia małe i duże. Swoje wdzięczności. Swoje ciało. Swój umysł. Swój potencjał. Swoją naturę. Swoją pracę, wysiłek, energię jaką wkładasz we wszystko, co robisz? Jak czesto dajesz sobie prawo do poczucia głębokiej RADOŚCI i … Czytaj dalejO RADOŚCI…
“Iluzja jest pierwszą ze wszystkich przyjemności” ~ Voltaire Kiedy fantazjujesz na temat rzeczywistości masz mnóstwo oczekiwań – wobec siebie, ludzi i świata. Kiedy te oczekiwania nie zostaną spełnione (a przeważnie nie zostaną bo nie mogą) to reagujesz złością, na siebie i na innych, odczuwasz wielki … Czytaj dalej🔮 FANTAZJE I ILUZJE
EDIT: Ten list był cześcią mojego procesu odreagowywania i uzdrawiania traumy. Jest surowy, żywy, intensywny, pełen emocji. Wyrzuciłam z siebie to, czego niegdyś nie mogłam. Dzięki temu – ruszyłam naprzód. Już nie niosę w sobie tych emocji. Znalazłam w sobie emaptię i zrozumienie + wybaczenie. … Czytaj dalejSzkolna przyjaciółka – LIST
To jest takie proste – odciąć się od SIEBIE. Tak łatwo jest odejść, uciec, odciąć, zostawić, zagłuszyć czy zmienić EMOCJE, niż po prostu BYĆ z nimi. Niż pozwolić na TO, co się wydarza w Twoim wnętrzu. Niż doświadczyć. Ja złapałam sie w taką sieć w … Czytaj dalejJak sobie (nie)radzić
Ostatnio na grupie wsparcia przeczytałam post kobiety, która stanęła za swoją dorosłą córką, którą doprowadzili do łez dziadkowie. Pogratulowałam jej odwagi w stawianiu granic, a później poszłam zająć się czymś innym…. Zostało ze mną dziwne uczucie, ale szybko odepchnęłam je od siebie. Nie myślałam by … Czytaj dalejEmocje karconego dziecka.
Krzywdy doznane w dzieciństwie są często tematem tabu ponieważ większość osób uważa, że zwyczajnie nie ma prawa czuć smutku, żalu czy gniewu do rodziców. Wielu z nas ma w sobie zakodowane głęboko poczucie winy, które uruchamia się za każdym razem kiedy pomyślimy coś złego o … Czytaj dalejO krzywdach dzieciństwa i ZŁOŚCI na rodziców
Trzymałam to w sobie przez lata. Unikałam zajrzenia w te krzywdy bo bałam się, że mnie rozniosą, zniszczą od środka. Wspomnienie tego bólu i krzywdy było nie do zniesienia. Jednak teraz już czas powiedzieć na głos to, co trzymałam. Chętnie podałabym tutaj imię, nazwisko i … Czytaj dalejLIST.
Wciąż do Ciebie przychodzę, jak taka mała dziewczynka z dziurą w sercu, z nadzieję że zapełnisz mi choć trochę ten głód miłości, ale to nigdy się nie dzieje. Stoję przez tobą, mamo – mała, zlękniona dziewczynka, która czegoś potrzebuje. Potrzebuje uwagi, miłości, poczucia bycia ważną…Ale … Czytaj dalejPotrzebo-spełniacz
Zostawiasz swoje dziecko same. Bez wyjaśnienia, bez pożegnania. Zostawiasz je samo sobie i nie martwisz się tym, jako ono to zrozumie, jak ono to odbierze, co ono będzie czuło. I cała ta wina, całe to niezrozumienie zostaje z nim. I tworzy się w nim tak … Czytaj dalejRozdarcie