Wyjdź z niemocy – warsztat

Czujesz, że utknąłeś w miejscu i nie wiesz jak ruszyć naprzód?

Patrzysz na innych wokół ciebie, którzy realizują się w świecie, a Ty wciąż jesteś tu gdzie byłeś?

Czy masz wrażenie, że pomimo wysiłków, które podejmujesz nic się nie zmiania, albo zmienia się za wolno?

Jesteś zmęczony, sfrustrowany i wciąż przytłacza cię stres? 

Myśl o porażce naprawa cię tak wielkim lękiem, że boisz się próbować czegokolwiek?

Czujesz, że wciąż walczysz sam ze sobą i jesteś pod nieustanną presją? 

Wykańcza cię obsesyjne myślenie, o tym – co powinieneś robić, a czego nie robisz?

Ja te stany znam. Znam to wszystko z autopsji!

Znam bardzo dobrze uczucie „utknięcia” w rzeczywistości, gdy wydaje się, że żadna droga wyjścia na zewnątrz nie istnieje. Permanentne zmęczenie, irytacja i obwinianie siebie samej – to było moje życie przez wiele lat. Pomimo wielu moich wysiłków i prób – zawsze wracałam do punktu wyjścia. Wciąż walczyłam ze sobą samą i dowalałam sobie za każde niepowiedzenie.

Siedziałam w zamkniętym kole depresji – doświadczając na przemian tych samych emocji – bezsilności, frustracji, nienawiści do siebie i smutku.

Nawet po moim procesie uzdrawiania traumy – wciąż wpadałam w nowe „pułapki”.

Chciałam kontrolować cały mój proces uzdrawiania, nie mogłam zaakceptować, że są jeszcze aspekty mnie, które nie są „takie jak powinny” i im mocniej starałam się je uzdrowić, tym bardziej nie potrafiłam tego zrobić.

Byłam ciągle zmęczona, denerwowałam się na swoje zmęczenie, które utrudniało mi pracę. Odkładałam wszystko to później, żeby móc odpocząć, ale nie mogłam odpoczać bo „tyle spraw” na mnie czekało.

Czułam się ciągle wykorzystywana przez wszystkich i wkurzona na cały świat – zafiksowana na temat tego, jacy ludzie są źli, jak to w kółko mnie spotyka to samo – nie potrafiłam się „odfiksować”.

Sytuacje się zmieniały, ale schemat pozostawał ten sam – kręciłam się jak chomik w kołowrotku.

Im więcej presji nakładałam na siebie samą – tym większy opór napotykałam. Im bardziej chciałam coś zmienić bo mi to nie pasowało – tym bardziej mi to nie wychodziło i wpadałam w jeszcze większą frustrację. I nie rozumiałam, o co chodzi….

Czemu tak stoję w miejscu? Czemu tak się kopie z koniem?

Nie rozumiałam, że nie można zmienić czegoś, na co nie ma się najpierw w sobie akceptacji.

Ponieważ wszystko zaczyna i kończy się w Tobie. To czego doświadczasz w życiu jest jedynie wynikiem relacji jaką masz z samym sobą. Jeśli walczysz ze sobą – walczysz wciąż z całym światem.

Jeśli uderzasz w siebie – świat również uderza w ciebie.

I nie ma znaczenia jakie podejmiesz kroki, jakich metod i sztuczek będziesz się chwytał, aby zmotywować siebie do działania – dopóki nie zmienisz podejścia do siebie samego – będziesz wciąż powracał do stanu marazmu, złości, frustacji i bezsilności. Nie da się „przechytrzyć” samego siebie – siebie trzeba zrozumieć.

Ponieważ świat odpowiada na wibrację jaką wysyłasz, a to czym wibrujesz – zależy od Twojego wewnętrznego stanu.

Jak jesteś w traumach, to trauma wibruje w Twojej przestrzeni i przyciąga podobne wibracje, zdarzenia, sytuacje…

Jak nakładasz na siebie presję, tym wibrujesz i to przyciągasz – więcej presji ze świata.

Wszystko to jednak można zmienić – zaczynając od zmiany podjeścia do siebie. Ja ci to pokażę i cię tego nauczę. Ponieważ ja to ucieleśniłam – wiem jak to działa.

Zaprszam Cię na warsztat radykalnej akceptacji siebie, który pozwoli Ci wyjść ze stanu niemocy – wprost do twojej MOCY.

Pragnę pokazać Ci inną drogą – taką, która NIE opiera się na działaniu na siłę, przymusie, walce i lęku – lecz na MIŁOŚCI.

Pomogę ci zrozumieć i doświadczyć, na czym polega podejście z serca – gdzie wszystko układa się w sposób łatwy, spokojny i korzystny dla Ciebie. Gdy żyjesz w zgodzie ze sobą, w ciągłym przepływie oraz zaufaniu – do siebie i życia. Gdzie Wszechświat Cię wspiera na każdym kroku – pomagając Ci realizować Siebie i Twoją Prawdę w świecie.